нарашта

нарашта
Г. нӓра́шта
1. прил. невинный, наивный (йоча койышан). Нарашта ӱдыр наивная девушка.
□ Службышко кайымешкыже, Сану Начийым нарашта ӱдырлан шотлен. М. Шкетан. До ухода на службу Сану считал Начи наивной девушкой.
2. прил. молодой. Нарашта тукым молодое поколение; нарашта куэр молодой березняк.
□ Чоҥгарак верыште нарашта ужар шудо шытен лектеш. А. Эрыкан. На возвышенных местах прорастают молодые зелёные травы. Ср. рвезе, самырык.
3. прил. стройный, красивый. Нарашта капан ӱдыр девушка с красивой фигурой.
□ (Тоня) Тудо нарашта тополь гай сӧ рал капан. М. Шкетан. Тоня – девушка красивого телосложения, как стройный тополь. Ср. чатка.
4. сущ. диал. крошка, деточка, ребёнок. «Изи нараштам тыйын кидышкет индыраш ом пу», – ойла суксо. «Не дам мучить в твои руки своего ребёнка», – говорит ангел.

Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»